Na de aankondiging in 2020 heeft Final Fantasy XVI niet stilgezeten. De PS5-exclusive is er eindelijk en heeft het geluk ontwikkeld te zijn door een van de beste teams van Square Enix: Creative Business Unit III! Dus laten we eens kijken of de kleine handen achter Final Fantasy XIV erin zijn geslaagd de saga te overstijgen met een totale koerswijziging.
Acht jaar na Final Fantasy XV.
Ja, het heeft maar liefst 8 jaar geduurd voordat er een nieuwe Final Fantasy-titel kwam. In de tussentijd heeft Square Enix ons de remake van Final Fantasy VII en andere spannende titels aangeboden, en Final Fantasy XV heeft zijn portie tegenslagen gehad tijdens de ontwikkeling en te veel transmedia. Final Fantasy XVI keert terug naar iets concreters. Hiervoor vinden we Naoki Yoshida aan het roer, niemand minder dan de man die Final Fantasy XIV van een totale mislukking heeft gered en bovenal een solide reputatie heeft opgebouwd. Yoshi-P is niet om te lachen en hij heeft zich omringd met een aantal grote namen om de titel te maken die we vandaag de dag kennen, waaronder mensen die aan andere grote namen in JRPG’s hebben gewerkt. Om nog maar te zwijgen van het feit dat versterkingen van andere studio’s hun beloften hebben waargemaakt (hallo, Platinum Games), want Final Fantasy betekent ook nieuwe gameplay bij elke aflevering. De dagen van turn-based games, ATB’s en andere passieve acties zijn al lang voorbij. FFXV en zijn hybride actie-RPG-systeem zijn vervangen door pure, grandioze actie. Elke confrontatie moet een indruk van macht geven en episch zijn.
Valisthea, je onvergeeflijke universum.
Finale Fantasy XVI stuurt ons naar het land van Valisthea, waar verschillende koninkrijken in oorlog zijn om de controle over de Mother Crystals. Dit zijn enorme kristallen die de koninkrijken gebruiken voor hun magie, maar ook om hen te beschermen tegen een plaag die de wereld binnenvalt. Om ze te beschermen heeft elk koninkrijk zijn eigen afgezanten, mensen die door de primordialen zijn uitgekozen om hun krachten te verkrijgen. Zo weten we bijvoorbeeld dat het broertje van onze held de afgezant van Phoenix is. In dit alles kruipen we in de huid van Clive Rosflield, beschermer van de afgezant van Phoenix. De afgezant stelt hem in staat om een deel van de magie van de oermens te gebruiken, maar zonder de ware krachten ervan te kunnen oproepen. Terwijl het avontuur begint met een oorlog tussen koninkrijken, worden we snel geïntroduceerd in de problemen die op het spel staan met een terugkeer naar het verleden. Het is als een enorme tutorial om je te helpen de basisbeginselen te leren. De basis van een boeiende en simplistische gameplay.
Dit is Devil May Cry niet!
Om het over de gameplay te hebben, moet je de veranderingen in de titel begrijpen. Er is geen menu meer met magie, voorwerpen of vaardigheden. Alles draait om eenvoud. Eén knop om aan te vallen, één knop om basismagie te gebruiken, één knop om te sprinten, één knop om te ontwijken en één knop om oerkrachten te gebruiken. Ja, dit is een actiespel en de kracht van de gameplay zit hem in het feit dat je verschillende gevechten moet leveren tussen aanval en magie om er het maximale uit te halen. Om nog maar te zwijgen van perfecte dodges en andere verwoestende krachten. De basisvijanden vormen geen enkel probleem. Al snel ontdek je krachtigere vijanden met een destabilisatiemeter. Net als in Final Fantasy XIII moet je deze meter tot 0 terugbrengen om de vijand voor een vrij korte tijd aan de grond te kunnen ketenen.Daarna kun je in de titel je vaardigheden optimaliseren via een talentenboom waarmee je nieuwe spreuken kunt leren en vooral kunt mixen met andere, waar we hier niet op ingaan.Om dit alles af te ronden, vind je het klassieke uitrustingsmenu, dat sterk is verkleind en vereenvoudigd. Er zijn bijvoorbeeld 3 klassieke itemslots: je wapen, pols en riem. Er zijn ook 3 andere sleuven die beter bij je speelstijl passen. Zoals een item waarmee je automatische combo’s kunt uitvoeren. Superhandig als je moeite hebt met het hectische actiegenre. Er zijn ook items die je snel kunt gebruiken, zoals onze drankjes, die ultralimiteerbaar zijn en dus een bron die je niet mag verspillen. Je hebt dus geen 99 drankjes meer in je inventaris. Hier moet je heel voorzichtig mee zijn. Gelukkig is de titel gul met de drankjes die je onderweg kunt oppikken, maar het nadeel van de gameplay is dat je je metgezellen niet kunt besturen of opdrachten kunt geven.
Het is zo mooi als een boot!
Als je aan Final Fantasy denkt, denk je ook aan de setting. En we gaan niet liegen, Final Fantasy XVI is zo mooi als een vrachtwagen. Je wordt gegrepen door de verschillende settings van regio tot regio, en ja, we bevinden ons in werelden die soms radicaal veranderen van regio tot regio. En elke keer dat je het ziet, krijg je een klap in je gezicht van de aandacht voor detail, van A tot Z. Behalve de labialen van de personages. Je krijgt het gevoel dat alles is gegenereerd door een AI, dus het klinkt nep als de personages spreken. In het Engels werkt het vrij goed. Maar in het Frans of Japans… Is het wankel. Maar dat weerhoudt het spel er niet van om er goed uit te zien en volledig nagesynchroniseerd te zijn. Voeg daarbij een van de mooiste soundtracks in het Final Fantasy-universum (na Final Fantasy VIII) en je wordt meegevoerd naar elke reis, elk gevecht en elke epische scène. Vooral omdat de herinterpretatie van de Final Fantasy XVI-versie van enkele van de bekendste thema’s bij mij als fan zoveel herinneringen oproept (en Square Enix nogmaals bedankt voor de verzamelset met deze prachtige OST) Die 3 jaar sinds de aankondiging heeft het goed gedaan, de titel heeft net genoeg gedaan om te bewijzen dat het een van de beste titels op de PlayStation 5 is door het maximale uit de console te halen. Het team is erin geslaagd om van de titel te maken wat je zou verwachten van een Fantasy Finale. Er valt zoveel te ontdekken in Valisthea dat je elk hoekje en gaatje wilt verkennen. Ondanks een paar tekortkomingen zoals een labiale doorgang en framerate drops. Maar je raakt verslaafd aan het spel en vindt het geweldig om nieuwe gebieden te ontdekken. Aan het einde van elke sessie wil je terug voor meer, want de titel biedt elke keer weer nieuwe ontdekkingen.
