4 jaar na de release van Remake is er eindelijk Rebirth. Final Fantasy VII Remake krijgt eindelijk een vervolg. En het is eerlijk om te zeggen dat er reikhalzend naar werd uitgekeken, aangezien Remake de lat zo hoog had gelegd en te veel vragen onbeantwoord had gelaten. De demo gaf een goed beeld van hoe de uiteindelijke game zou zijn. We beseften al snel dat we nog niet klaar waren voor deze kleine klap in ons gezicht.
Op naar de vrijheid.
Nou, de basistitel neemt wat het heeft geïntroduceerd en verbetert het. Dus ja, we herzien bijvoorbeeld niet het gevechtssysteem, dat slechts een paar kleine veranderingen ondergaat. Maar waar iedereen echt naar uitkeek in Rebirth was de belofte van vrijheid. Want als Midgard ons een groot gebied vol gangen bood. Deze keer zijn de gesloten zones kleiner en krijgen we grotere halfopen zones voorgeschoteld. Want ja, we zitten niet op een kaart met totale vrijheid.
Qua gameplay zien we de toevoeging van parries en perfecte parries, die het tij van een gevecht doen keren door het veel dynamischer te maken. Bovendien zie je de vijanden nu als je gespot wordt. Dit betekent dat je veel secundaire gevechten kunt overslaan.
De kracht van de gameplay is dat het vechtsysteem en de vaardigheden van elk personage uniek zijn. Alleen de materialen zijn gemeenschappelijk. En het is een waar plezier om gevarieerde teamsamenstellingen te maken. En niet te vergeten: hoe hoger je in level stijgt, hoe meer nieuwe vaardigheden je kunt vrijspelen, waarvan sommige unieke synergieën tussen verschillende personages vereisen. Het is zo makkelijk om midden in een gevecht van personage te wisselen dat het een waar genoegen is om midden in een gevecht van Cloud naar Tifa of Barret te wisselen, alleen maar om Cloud weer in handen te krijgen.
Zonder spoiler laat ik de ontdekking aan jullie over. Het is leuk om ieders samenstelling uit te proberen, met Cloud voor hard slaan, Barret voor alles wat vliegt en Red XIII die de ultieme bewakingsmachine is met al die beschermende vaardigheden. Voeg daarbij alle wapens en hun vaardigheden en alle Codex-vaardigheden… Je maakt opnieuw kennis met een spel waarin je alle basisbeginselen instinctief al kent.
De grote verandering komt ook met de wapens. Die kun je niet langer upgraden met AP. Nou ja, bijna dan. Elke keer dat je een wapen upgradet, krijg je een nieuw passief slot.
Laten we de planeet redden.
Als Remake goed was en een smaak van te weinig achterliet. Rebirth is er om je vol te proppen met content en je eraan te herinneren dat Remake een basis is voor de nieuwe trilogie. En we gaan niet liegen en iets verklappen. Maar Rebirth onthult meer over alle personages dan Remake. Er zijn zoveel vragen die 20 jaar lang onbeantwoord zijn gebleven. En dan hebben we het nog niet eens over het feit dat de titel ook een affinity-systeem tussen Cloud en zijn team introduceert. En naarmate het avontuur vordert, zullen je keuzes in dialogen en quests je relaties verbeteren.
Dit komt allemaal tot zijn recht in gevechten, met gesynchroniseerde acties. Je moet bijvoorbeeld 3 spreuken of vaardigheden uitspreken met Cloud en hetzelfde met een andere bondgenoot om ze te kunnen gebruiken. Dus ja, of je wisselt van personage in een gevecht, of je hebt ze zo uitgerust dat ze hun vaardigheden automatisch uitvoeren. Spoiler: Je bestuurt ze. Dit soort acties is niet zo krachtig als een Limit Break, maar het kan je tegenstanders pijn doen of je bonussen geven.
Reizen, reizen.
Nou, dat is allemaal goed en wel. Maar we weten dat je in het spel maar liefst 6 regio’s kunt bezoeken. En dit is geen spoiler, want het is al een tijdje geleden aangekondigd. Het is gewoon een kwestie van kijken wat voor activiteiten je in elke regio kunt doen. Secundaire activiteiten zoals Queen Blood,… Je hebt makkelijk honderd uur als je van plan bent alles te doen. En dat was het doel aan onze kant. Om Rebirth met alle content uit te spelen. Want de titel is zo’n eerbetoon aan FF7 dat we geen wederdienst konden bewijzen.
Van 97 tot 2024 kun je voelen dat de studio erin is geslaagd om het basismateriaal opnieuw te beschrijven en tegelijkertijd te verbeteren en een eigen verhaal toe te voegen, iets wat over het hoofd is gezien… Ja, Rebirth is er om de fans te vertellen dat er naar ze wordt geluisterd en dat dit is waarover we zo lang in het ongewisse zijn gelaten. Het is een feest voor ogen, oren en geheugen. Want zelfs als we weten waar het spel ons uiteindelijk heen zal leiden. Het is een plezier om dit pseudo-nieuwe werk te ontdekken.
Wat moeten we nu eindelijk zeggen? Nou, dat Final Fantasy VII Rebirth de Final Fantasy is waar fans van de saga om hebben gevraagd. En dat Square Enix op deze voet verder moet gaan in plaats van zich te veel te storten op overdreven actiesystemen. Rebirth is een prachtige liefdesbrief aan JRPG- en Final Fantasy VII-fans. Want het feit dat je de controller 5 uur lang niet los kunt laten, bewijst eens te meer dat de studio weet waar het goed in is en dat de game tot de beste in de saga behoort.
