Review – Final Fantasy XIV: Dawntrail

0
473

Final Fantasy XIV, de saga die in 2021 werd afgesloten met Endwalker, is weer terug met een nieuwe uitbreiding die de basis legt voor een nieuwe verhaallijn: Dawntrail. Ja, de vijfde uitbreiding, die beter moet doen dan Stormblood of Endwalker. Het volstaat te zeggen dat we er met spanning naar uitkijken!

Een nieuw tijdperk…

In 2023 kwamen de Final Fantasy XIV-papa’s en kondigden eindelijk de langverwachte toekomst van FF14 aan! En nu is Dawntrail er, met twee nieuwe classes en een nieuwe wereld om te ontdekken. Nou, het was lang wachten en we hebben de tijd genomen om deze uitbreiding volledig te begrijpen. Ja, we publiceren deze recensie een maand na de release van de game en daar is een goede reden voor: om een MMO volledig te begrijpen, is het niet genoeg om het verhaal te lezen. Het gaat erom de eigenaar te leren kennen. En zo ontdekten we tijdens een reis van CL naar CL deze nieuwe uitbreiding.

Voordat we op avontuur gingen, moesten we ons voorbereiden. En het was de Pictomancer die ons opviel. Dus werd de hele uitbreiding gemaakt met de picto. Allereerst moesten we hem naar level 90 brengen om met Dawntrail te kunnen beginnen, want hij is level 80 als je hem krijgt.

Als dat is gebeurd, gaan we naar Wuk Lamat in gezelschap van de plaatselijke prinses om het continent Tural te ontdekken! Wat is de bedoeling? Om haar te helpen haar mythe van erfopvolging te vervullen. Een soort wedstrijd waarin iedereen een kans maakt. Om dit te doen, moet je edelstenen verzamelen in heel Tural om toegang te krijgen tot de stad van goud… Ja, je hebt het ook in je hoofd, ik weet het.

Alleen heb je een paar bondgenoten van de Warriors of Light en ook je vijanden! Want in deze nieuwe wereld is niemand bevriend met iemand. En ik kan net zo goed zeggen dat een paar oude vrienden hier gebruik van gaan maken om te zien of de krijger die we zijn nog steeds in orde is.

Laten we eerlijk zijn. Maar naast Endwalker. Dawntrail lijkt op Realm Reborn. Het neemt de basis en verwijdert alle duistere kanten. Bovendien zijn wij niet het middelpunt van het verhaal, maar een mentor van de prinses, die zelf het middelpunt is. Maar zodra het tweede deel van de uitbreiding begint. We beginnen deze tekens te vinden met bekende verwijzingen uit de saga. Met andere woorden, ja, de epische kant is er nog steeds, maar het laat een beetje op zich wachten.

Knap als een vrachtwagen.

FF14 is mooier dan ooit dankzij de nieuwste update. Als Next Gen-consolespelers al een glimp hadden kunnen opvangen. Op pc vind je een heleboel nieuwe visuals en je zult genieten van het herontdekken van de titel. Het is altijd een van de mooiste MMO’s geweest, ongeacht het tijdperk.

Maar zoals je al hebt gemerkt, schittert de game pas echt in de nieuwe zones, en dat was ook wel te verwachten. Een heel spel opnieuw doen is gewoon onmogelijk in een korte tijd. Maar je beetje bij beetje richten op de nieuwe zones en de rest wel. En dat is niet zo erg, zolang de focus maar op de nieuwe functies ligt.

Laten we de Picto en de Viper niet vergeten, die ook centraal staan in de uitbreiding. Deze twee nieuwe DPS zijn er om pijn te doen. En terwijl de Viper een CAC DPS is, is de Picto een Magic DPS. De ene lijkt qua beweging en gameplay erg op de Reaper. De Picto daarentegen biedt een beetje nieuwigheid met een canvas verfsysteem voor het casten van krachtigere en evoluerende spreuken.

Waar ons hart naar uitging is dat de Picto net zo origineel is in zijn animaties als in de manier waarop hij werkt. Het was dan ook niet meer dan logisch dat we voor deze klasse gingen, die naarmate ze evolueerde niets anders heeft gedaan dan ons te plezieren en ons ervan te verzekeren dat ze gemakkelijk te gebruiken is, ondanks de duizenden spreuken die je achter elkaar kunt uitspreken.

Merk op dat andere klassen veranderingen hebben ondergaan met de uitbreiding, terwijl andere klassen helemaal niet zijn veranderd. Het is aan jou om te beslissen of het tijd is om van klasse te veranderen.

Tot slot is FF14 Dawntrail een aanrader vanwege de uitdaging. De kerkers en uitdagingen zijn een verademing wat betreft de complexiteit van bepaalde confrontaties. Het is echt leuk om te zien dat de dungeons patronen hebben om te leren, zodat je soms geen OS’d krijgt. Maar voor de rest moet je rekenen op een moeizame start voordat je je tanden in deze uitbreiding kunt zetten, waaruit blijkt dat Final Fantasy XIV nog een lange weg te gaan heeft.