Kort na een MGSV die voor sommigen een van de beste opus was en voor anderen het slechtste, nam Hideo Kojima zijn barda en creëerde zijn eigen studio. Iedereen had zijn ogen gericht op wat er uit ons zou komen. Toen kwam de eerste aankondiging in 2016 waarbij speler en journalist werden gedropt door wat Kojima aan ons zou uitbrengen. Dan zijn we hier in 2019, en is de titel Death Stranding eindelijk in onze handen en niet dankzij een bezorger…
EEN TITEL DIE INTRIGEERT.
Praten over de titel zonder al je spoiler is een beetje moeilijk. Maar het zal soms nodig zijn om de lijn te poetsen om er met je over te kunnen praten. Bovendien biedt de titel op elk moment elementen van ontdekking aan spelers over de complexiteit van de titel. Maar aan de andere kant is de titel moeilijk uit te leggen en is deze niet beperkt tot DHL Simulator 2019. Nee, de titel is niet zomaar een delivery simulator waarbij je alles draait door op twee triggers te drukken. Houd er echter rekening mee dat Death Stranding niet iedereen zal bevallen! De titel biedt ons een gespleten verhaal van alle kanten met veel elementen om te ontdekken als en wanneer je levert. Als je op zich niet zeker bent, mis je deze belangrijke elementen soms zelfs. Het eerste deel van de titel zal veel aandacht besteden aan leveringen en het belang dat dit heeft in de wereld waarin je evolueert. De tweede helft zal zich meer richten op actie en infiltratie. Nou, actie is een groot woord. We zijn ver verwijderd van Kojima's producties tijdens het MGS-tijdperk. De titel zet echter te allen tijde in op sociale ervaring en wederzijdse hulp. Zelfs als slimme mensen erin slagen om een manier te vinden om de titel nog frustrerender te maken door de paden te blokkeren naar andere spelers die hebben besloten om met de hulp van anderen te spelen. Maar gelukkig bevinden we ons in een open wereld. Wat betekent dat er niet slechts één manier is. Het is dus aan jou om je omgeving te zien en de beste manier te kiezen om met je goederen op je bestemming te komen. We zullen het niet verbergen, een open wereld is nooit de mooiste titel. En Death Stranding is er daar één van. De titel is niet per se mooi, maar opgemerkt moet worden dat het enorm en compleet is. Je kunt de titel niet beoordelen als je hem niet hebt getest. Van onze kant waren we gefrustreerd door het feit dat we constant van het ene punt naar het andere gingen zonder echt plezier te vinden. Toen begon het verhaal, zeker gefragmenteerd, maar we waren helemaal gegrepen door de kwaliteit van het schrijven van de titel. En deze waren we nog meer gefrustreerd. We hebben maar liefst 40 uur besteed om het laatste woord te hebben van waar we aan begonnen. Nou we zijn maso en momenteel zijn we op zoek naar alles wat we gemist hebben in ons avontuur om meer te leren. Misschien is dat wel de kracht van de titel. Het feit dat we voortdurend op avontuur gaan en op zoek gaan naar een mislukt element. Maar dat maakt hem nog geen meesterwerk. De titel zit ook vol met verschillende bugs en problemen waar de studio in eerste instantie niet aan had gedacht. Je zult vaak woeden op een kiezelsteen kleiner dan een rots waardoor je struikelt terwijl een berg je je evenwicht niet zal doen verliezen… Zoveel kleine defecten die ervoor zorgen dat we snel bang worden voor het minste plasje water. Als we dat optellen bij de herhaling van de titel en de actiefasen van gemiddelde kwaliteit… We moeten toegeven dat de titel niet het meesterwerk is dat overal wordt geroepen. Maar het verhaal… Zij… Alleen het verhaal heeft de titel op zich. We zijn nog nooit zo lang verstrikt geweest in het kennen van de inhoud en vorm van een verhaal in een game. En dat is waar de kracht van Death Stranding ligt. Het is dat we er met een spel dat wiebelig en raar overkomt, erin slagen om de speler vast te houden, zelfs als hij 4 uur voordat hij de rest van de uitleg heeft geïrriteerd moet raken. En dat is waar het genie van Hideo Kojima zit. De titel is ook sociaal bedoeld, maar dan alleen. Hiermee bedoel je dat je voor een groot deel van het avontuur in je eentje gek moet worden. Dan wordt je gevraagd om de wereld opnieuw te verbinden. En op dat moment begrijpen we wat het sociale aspect van de titel is. Zodra een gebied opnieuw is verbonden, heb je recht op alles wat andere spelers voor je hebben gedaan om je te helpen andere taken uit te voeren. Maar droom daarvoor niet van een beetje hulp. Het zal puur zelf zijn. Tot slot, en wederom door niets te spoilen, is Death Stranding niet voor iedereen een titel. Als je het geduld niet hebt, laat je de titel snel vallen. Want 40 uur vasthouden om heen en weer te gaan, het is pijnlijk. Maar we zullen snel een voorkeur krijgen voor de vertelling en uitleg van de wereld om ons heen en vooral waarvoor ons personage degene is die dit moet doen. Om te zien of Kojima een vervolg komt of niet. Maar vooral als hij een nieuwe manier van spelen zal vinden dan om te leveren of als hij zal volgen wat hij voor deze titel heeft gedaan. De tijd zal het leren.
