Review – Avatar Frontiers of Pandora

0
975

Avatar, de hitserie uit de film, moest vroeg of laat wel in een game worden verwerkt. En de zware taak is toevertrouwd aan Massive Entertainment. Ja, een Ubisoft-studio. Dus we gaan er geen doekjes om winden. Bij Ubisoft is niet alles toegestaan. Zelfs niet als Mirage of Motorfest gewoon top zijn. Avatar lijkt erg op wat we al hebben gezien. Dus we gingen ervan uit dat we op bekend terrein waren.

Pandora, je onvergeeflijke universum…

Dus als de titel al is uitgesteld, zou je denken dat dit zou resulteren in een onafgewerkte game met de nodige bugs. Maar wat dat betreft hebben we geluk. Maar voordat we het over de gameplay enz. hebben, laten we het eerst over het verhaal hebben. Laten we het over het verhaal hebben.

Fans zullen blij zijn om te weten dat: ja, het verhaal van de titel canon is! Het is een vervolg op de avonturen uit de film. Je neemt de controle over een Na’vi die gevangen is genomen door de RDA. Dus ja, direct een inwoner van Pandora. We leren dat na de eerste film het plan om ambassadeurs van ons te maken is mislukt en we moeten vluchten en onze roots leren kennen en vechten tegen de menselijke indringers.

En zoals met al dit soort plannen, realiseer je je dat je al je hoop op jezelf vestigt. Daarom is er een hoofdverhaallijn die je meteen kunt volgen. Of ga op avontuur om andere volkeren te ontdekken en je medemensen en het verzet te helpen.

Geen ervaring, maar…

Naarmate je avonturen vorderen, krijg je de kans om spullen en vaardigheidspunten te verzamelen. Deze zijn direct gekoppeld aan je level. Met andere woorden, hoe krachtiger je uitrusting, hoe meer invloed het heeft op je level. Hetzelfde geldt voor vaardigheidspunten. Daarom is het niet altijd even makkelijk om te begrijpen waarom er levels in verschillende quests worden ingesteld.

Over uitrusting gesproken, je zult het beste van twee werelden tegenkomen. Met andere woorden, soms heb je Na’Vi uitrusting en wapens. Maar ook menselijke. Van bogen tot automatische geweren, alles is erop gericht om van jou een vernietigingswapen te maken. Voeg aan dit alles de Ancestor-vaardigheden toe die je op de kaart moet vinden. Je hebt alles wat je nodig hebt om ultraveelzijdig te zijn.

De titel is onderverdeeld in 3 biomen die je een verandering van omgeving geven en een voorproefje van wat er in de films te zien is. En dat is wat we zo leuk vinden aan deze titel. Je vindt er heel wat elementen uit de saga. Ja, daar draait de titel om, maar het draait net zo goed om vrijheid. En net als in de nieuwste Ubisoft-producties. We zijn hier op bekend terrein. En dat is misschien ook wel waar de titel kritiek op zal krijgen. Dat het niet helemaal origineel is en gebruikmaakt van een bekend patroon uit de andere saga’s van de studio. Tussen FarCry en Assassin’s Creed… Het voelt een beetje opgewarmd.

Het andere punt van zorg is de wereld zelf. Op het eerste gezicht is de titel mooi en uitgestrekt. Maar de texturen zijn vaak lelijk. Dus ja, over het geheel genomen is de titel op PS5 mooi. Maar soms vraag je je af of je wel in hetzelfde spel zit. En dat is jammer, want de basiswereld is over het algemeen prachtig.

De wereld is uitgestrekt en zoals bij veel Ubisoft-titels geef je het al snel op om rond te lopen omdat het zo omslachtig is om van het ene punt naar het andere te moeten gaan. Gelukkig heeft de titel teleportatiesystemen die de onderdompeling zeker verbreken, maar je wel tijd besparen. Dit is ook het geval als je eindelijk toegang krijgt tot de mounts. Als die eenmaal zijn vrijgespeeld, hoef je je niet meer te voet te verplaatsen.

Flora en fauna…

Een punt dat het vermelden waard is in Avatar, is het crafting- en oogstsysteem. Het komt erop neer dat je vaak materialen nodig hebt voor je spullen of om te knutselen. En daarvoor moet je verzamelen en jagen.

Tot zover gaat het goed. Maar als je erachter komt dat je aan bepaalde voorwaarden moet voldoen om de beste buit te krijgen… Wordt het al snel een echte hoofdpijn. Dood op de verkeerde manier en je krijgt een eenvoudige buit. Pluk ook niet ’s nachts of in de regen. Het volstaat te zeggen dat het al snel zo’n hoofdpijn wordt dat je niet meer wilt jagen of plukken.

Jammer, want om grondstoffen te vinden, kun je een encyclopedie gebruiken om te vinden of op te sporen wat je zoekt. Het idee zelf is goed, ook al is het soms te willekeurig.

Je hebt het. De levensduur van Avatar is niet geweldig in een rechte lijn en je zult diep moeten graven om er alles uit te halen. Met andere woorden, als je in een rechte lijn gaat, krijg je een deel te zien van de wereld die de titel te bieden heeft. Het valt nog te bezien of toekomstige DLC deze zones, die er puur voor het reisplezier zijn, zal aanvullen.

Tot slot had Avatar een soort FarCry Primal kunnen zijn, maar plaatst ons op Pandora met de Na’Vi. De titel is niet slecht. Maar het is ook geen game van het jaar. Het zal vooral fans van de saga en liefhebbers van duizend zoektochten aanspreken. Voor de rest van ons zal het ruiken naar FarCry light. Zonde, want de titel heeft zoveel te bieden en zoveel te laten zien.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in